در مطالعه حاضر، طراحی و مدلسازی سیستم بازیافت حرارتی برای یک نیروگاه تولید پراکنده (DG) با موتور گازسوز یک مگاواتی انجام شده است. هدف از این طراحی، تبدیل نیروگاه به سامانه تولید همزمان برق و حرارت (CHP) می‌باشد. برای سیستم بازیافت حرارتی موجود، یک مبدل حرارتی پوسته و لوله به منظور بازیابی انرژی گرمایی از گازهای خروجی از اگزوز موتور و همچنین یک مبدل حرارتی صفحه‌ای به منظور بازیابی انرژی گرمایی از سیال خنک‌کننده آن طراحی شده است. محاسبات به کار رفته در طراحی مبدل‌های حرارتی با استفاده از روش‌های دستی و نرم‌افزاری می‌باشد. در بخش محاسبات نرم‌افزاری، طراحی مبدل‌های حرارتی با استفاده و به کارگیری نرم‌افزار Aspen HTFS+ 2006.5 صورت گرفته است و در بخش محاسبات دستی، برای محاسبه ضریب انتقال حرارت و ضریب اصطکاک سیال درون پوسته از رابطه Kern(1950)، برای محاسبه ضریب انتقال حرارت سیال درون لوله از رابطه Sieder&Tate(1936)، برای محاسبه ضریب اصطکاک سیال درون لوله از دیاگرام مودی و برای محاسبه ضریب انتقال حرارت و ضریب اصطکاک سیالات درون مبدل حرارتی صفحه‌ای از رابطه Kumar(1984) استفاده شده است. با مقایسه بین نتایج محاسبات دستی و نرم‌افزاری، برای ضریب انتقال حرارت و ضریب اصطکاک سیال درون پوسته انحراف قابل ملاحظه‌ای بدست آمد. اما بین سطح انتقال حرارت کلی در محاسبات دستی و نرم افزاری اختلاف ناچیزی (کمتر از ۱۰ درصد) وجود دارد. سرانجام، محاسبات اقتصاد مهندسی اولیه برای این نیروگاه یک مگاواتی به منظور بهره‌برداری در داخل کشور (ایران) در سال 1396 انجام شده و تاثیر افزودن سامانه بازیافت حرارت بر افزایش راندمان انرژی و بازده اقتصادی در این نیروگاه مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج محاسبات اقتصادی و راندمان انرژی، حاکی از افزایش 8 درصدی نرخ بازده داخلی (IRR) و رشد 47 درصدی راندمان انرژی در این نیروگاه می‌باشد. لینک مقاله: https://elmnet.ir/Article/11158304-2991/%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D9%85%D8%AF%D9%84%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D9%87%D8%A7%DB%8C-CHP-%D8%AF%D8%B1-%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D9%84%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D8%B1%D9%82
